Bye Bye Onco ผลัด 1

    ในที่สุดก็จบผลัด 1 ไปแล้วจากที่โรงพยาบาลมหาราชนครราชสีมาต้องขอบคุณพี่ทุกคนจริงๆ ครับที่ดูแลผมอย่างดีเลย จบแล้วก็แอบเสียดายเหมือนกันแต่ก็ต้องไปที่อื่นก่อนครับ ไว้มีโอกาสแล้วจะกลับมาเยี่ยมกันอีก


   ผมเองไม่ได้เขียนระหว่างที่ไปฝึกงานอยู่เลยเอามาเขียนตอนจบแล้ว (ตอนนั้นไม่รู้จาเขียนอะไรดี) แต่ตอนนี้จบแล้วเลยเอารูปมาฝากให้ดูเล่นกัน

ตู้ที่นั่งทำงานทุกวัน ตอนนี้เป็นมือ 1 แล้วครับ (แต่มีพี่เวียนมาดูเรื่อยๆ ^^) คนที่มาผลัดหน้าจะอาจจะได้ย้ายไปห้องเตรียมบนตึกแล้วดีใจด้วย ^o^

ทางด้านซ้ายมือคือพี่จิ๊บ มุขที่พี่จิ๊บชอบที่สุดคือ "มะเร็งไขมันครับ" คนที่ไปผลัดสองจะมีพี่จิ๊บและพี่ต้นมาดูแลตอนเตรียมยา ^^

พี่เต่า ในอนาคตอาจติดต่อด้วยยากนิดนึงต้องรีบจองคิวก่อน นานจะได้เจอคนที่สนใจเรื่องเดียวกันซักที ^^

พี่โบว์เป็นคนดูแลผมตลอดเวลาที่ฝึกงานครับ ต้องขอบคุณพี่เค้าจริงที่ดูแลผมอย่างดี

พี่นุ้ยใกล้จะคลอดแล้วครับ ขอให้ลูกแข็งแรงสุขภาพดีนะครับ

    ที่จริงมีพี่จักร พี่ต้น พี่ตี๋ พี่เป็ด พี่มด พี่ปอย และพี่แม็กอีกครับ ก็ต้องขอบคุณพี่ทุกคนอีกครั้งนึงนะครับ ที่มาฟังผม Present ตอนกลางวันรวมทั้งตอนที่ไปตึกน้ำเกลือด้วย ^^

ตู้ BSC อันใหม่ที่ยังไม่ได้ย้ายขึ้นตึกใครมาผลัดหลัง จะได้ใช้แน่นอน ^^

ภาพของตึกผลิตครับ อาทิตย์แรกมาอยู่ที่ตึกนี้ทั้งอาทิตย์เลย

อันนี้ไม่มีอะไรแค่ถ่ายถัง Oxygen มาเฉยๆ

ทางเดินออกทางหลังโรงพยาบาลครับ ถ้าจะไปไหนต้องเดินมาตรงนี้แล้วขึ้นรถ 2 แถวเอา

ข้างหลังโรงพยาบาลมีร้านอาหารเจ้านึง อร่อยด้วย เป็นที่ฝากท้องตอนกลางวันเลย

    สิ่งที่ได้กลับมานอกจากเรื่องวิชาการที่ต้องใช้ในการทำงานแล้ว คือประสบการณ์ซึ่งหาไม่ได้จากในห้อง แต่เป็นประสบการณ์การทำงานจริง ว่าการทำงานต้องมีปัญหาอะไร แล้วเราต้องไปดูแลจัดการแก้ปัญหาอย่างไร

    อย่างงานที่ผมได้ทำจริงแล้วใช้จริงเลยก็ คือ ออกแบบ แบบเก็บข้อมูลการให้คำปรึกษาผู้ป่วยที่รับยาเคมีบำบัดครับ (กว่าจะได้ใช้ก็ 2 อาทิตย์สุดท้ายแล้ว)

   หลังจากที่ใช้ไปแล้วก็พบว่าดีทีเดียว (ชมตัวเองอีก) เพราะว่าเวลาที่นำไปคุยกับคนไข้แล้ว จะเข้าถึงประเด็นได้ง่ายขึ้น แล้วก็บันทึกเอาไว้ว่าแก้ปัญหาอะไรไปแล้วบ้าง ครั้งหน้าจะได้ติดตามผลการแก้ปัญหาได้ง่ายอีกด้วย

    อันบนเป็นข้อดีนะครับ มาดูข้อเสียของงานที่ผมออกแบบกันดีกว่าก็คือ เรื่องการเขียนครับ เพราะก่อนที่จะทำนั้น มีข้อจำกัดว่าไม่ต้องเอาคอมพิวเตอร์มาบันทึกข้อมูล (ข้อจำกัดเรื่องสถานที่ไม่อำนวย) ดังนั้นงานที่ออกแบบมาต้องใช้วิธีการเขียนบันทึกเท่านั้น

    เพราะงั้นแบบเก็บข้อมูลของผมเลยต้องเป็น แบบเขียนซะส่วนใหญ่ต้องมีทั้งแบบเก็บข้อมูลแต่ละราย แบบบันทึกปัญหารายวัน แล้วก็แบบสรุปข้อมูลที่เป็นตัวเลข เพื่อเอาไปสรุปเป็นเดือนๆ

    เห็นว่าแบบเก็บข้อมูลที่ทำแล้ว เขียนเยอะมากแต่ก็อธิบายถึงความจำเป็นของการเขียนไปแล้ว ส่วนที่ต้องเขียนก็ต้องเขียนจริงเป็นวันๆ ไปเพื่อจะได้ส่งสรุปได้เลยโดยไม่ต้องเขียนซ้ำอีก

    ก็จากที่มาฝึกงานครั้งนี้ ก็รู้เลยว่าการได้ดูไปเห็นมาหลายๆ ที่มันมีประโยชน์ในการนำระบบมาใช้แก้ปัญหา รวมถึงปรับปรุงการทำงานต่างๆ ได้ดีขึ้นจริง

    สุดท้ายแล้วอยากจะบอก เพื่อนๆที่ไปฝึกงานอีกหลายที่ว่าลอง มองดูระบบว่าแต่ละที่เป็นอย่างไร ในการบริหารจัดการแล้วนำมาเทียบกันดูว่า จะเอาแนวทางของอีกที่มาปรับใช้กับอีกโรงพยาบาลได้อย่างไร เผื่อในอนาคตได้รับมอบหมายให้เปิดงานใหม่ขึ้นมาจะได้ มีแนวทางในการทำงานได้ครับ