วันนี้มีเรื่องอยากเล่าตั้งหลายอย่าง (@u@)

    วันนี้จะหมดอาทิตย์แล้วนะครับพวกเราที่อยู่นี่ต้องเตรียมตัว Present งานอาทิตย์หน้าแล้วพวกเราก็ขอเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนๆ ที่อยู่ที่มหาลัยเหมือนกันนะครับ


    วันนี้ปอนด์เป็นหัวหน้าผมขอเราว่า "ทีมพาไปกิน" ไปกินสเต็กกันราคาเพียง 39 บาทเท่านั้นแต่กินเข้าไปแล้วเหมือนไม่ถึงครึ่งกระเพาะเลยสั่งกันมาอีกเยอะเพียบเลยหมดไปเฉลี่ยแล้วคนละ 88 บาทแต่ยังไม่อิ่มแล้วม่ได้ไปตลาดโต้รุ่งด้วยครับ กลับไปหอดีกว่ากลัวไม่มีรถ 555

    วันนี้ผมอยากให้เพื่อนที่มาฝึกงานด้วยกันได้แชร์ความให้ได้อ่านว่าแต่ละคนรู้สึกยังไงบ้าง

ฮ้วง : " คิดถึงทุกคนที่สุด ไม่เคยรู้สึกรักที่บ้านและรักอาจารย์เท่านี้มาก่อน ขอบคุณที่อาจารย์พยายามอดทนสั่งสอนพวกเรา แต่ถ้าหนูทำได้ไม่ดีพอ ต้องขอโทษอาจารย์ด้วยนะคะ "

ปอนด์ : " คิดถึงเพื่อนๆและอาจารย์มากมาย ขอบคุณอาจารย์ทุกท่านที่สั่งสอนมา และทำให้รับรู้ว่าไม่มีใครรักและหวังดีกับเราเท่าอาจารย์อีกแล้ว และสิ่งสุดท้ายคือ ความรู้ที่เรียนมาเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นและความรู้อะไรที่เราคิดว่าไม่สำคัญมันสำคัญมากที่ต้องคุยกับคนไข้ สิ่งที่เราไม่เคยสนใจจงกลับไปอ่านและสนใจมันซะเพราะมันสำคัญต่อคนไข้มากๆๆๆๆ "

เจี๊ยบ :ขอลอกคำพูดของชนัตพร...ไม่คิดเอง 555..."คิดถึงอาจารย์ที่สุด ถึงหนูจะไม่ดีพอ..แต่หนูจะทำให้ดีที่สุด "

แทน : " ผมเองก็คิดถึงอาจารย์มากๆๆๆๆๆ จริงนะครับเพราะอยู่ที่คณะแล้วอาจารย์ดูแลพวกเราดีจริง อยู่ที่นี่ไม่มีเพื่อนๆ ก็เหงาเหมือนกันไม่มีคนเมาท์ อาทิตย์หน้าจะ Present เป็นครั้งแรกแล้วพวกเราทั้ง 4 คนจะพยายามทำให้ดีที่สุดครับ "

    สำหรับวันนี้ iPharmD ไม่ได้มีผมเขียนคนเดียวอีกแล้ว ดีใจมากๆ ที่มากที่มีคนมาร่วม Share กับเราแล้ว คิดว่าเพื่อนอีกหลายคนถ้าได้ไปที่ไกลๆแล้วคงรู้สึกเหมือนกันนะครับคิดอะไรยังไงแชร์กันได้เลยนะครับ